با تیشه ی خیال تراشیده ام تو را
در هر بُتی که ساخته ام، دیده ام تو را
ازآسمان به دامنم افتاده آفتاب
یا چون گل از بهشت خدا چیده ام تو را
هر گل به رنگ و بوی خودش می دمد به باغ
من از تمام گل ها، بوییده ام تو را
رویای آشنای شب و روز عمر من
در خواب های کودکی ام دیده ام تو را
از هر نظر تو عینِ پسندِ دلِ منی
هم دیده، هم ندیده، پسندیده ام تو را
زیبا پرستی دل من بی دلیل نیست
زیرا به این دلیل پرستیده ام تو را
با آنکه جز سکوت جوابم نمی دهی
در هر سوال از همه پرسیده ام تو را
از شعر و استعاره و تشبیه، برتری
باهیچ کس به جز تو نسنجیده ام تو را …