شربت تلخ ۲۸

 

از کوچه ی عاشقی گذر خواهم کرد

تا مملکت جنون سفر خواهم کرد

من شربت تلخ دکترم ، بی تردید

هنگام وفات هم اثر خواهم کرد!

سروده: راشدانصاری(خالوراشد)

شعر جالب !! حما خونید

دیدی چه طور اسیر اون چشات شدم

دیوونه ی نگاهت و عاشق خنده هات شدم

کاش بدونی که من همش به یادتم

تو تک تک ثانیه ها و لحظه هام

برای دیدنت،در انتظارتم

یک شعر جالب دیگه

باز باران!

باز باران با ترانه می خورد بر بام خانه

خانه ام کو ؟؟؟ خانه ات کو ؟؟؟ آن دل دیوانه ات کو ؟؟؟

روزهای کودکی کو ؟؟؟ فصل خوب سادگی کو ؟؟؟

یادت آید روز باران گردش یک روز دیرین

پس چه شد دیگر ؟ کجا رفت خاطرات خوب و رنگین ؟؟؟

در پس آن کوی بن بست در دل تو آرزو هست ؟؟؟

کودک خوشحال دیروز

غرق در غم های امروز

یاد باران رفته از یاد

آرزوها رفته بر باد

بــاز بــــاران بــاز بــــاران

می خورد بر بام خانه

بی ترانه

بی بهانه

شایدم گم کرده خانه ....

ای کاش...

ای کاش دلم اسیر و بیمار نبود

دربند نگاه او گرفتار نبود

من عاشق و او زعشق من بیخبر است

ای کاش دل و دلبرو دلدار نبود....

شعر فریدون مشیری

  شعر خیلی جالب از فریدون مشیری حتما تا آخر بخوانید

گفت دانایی که: گرگی خیره سر،

هست پنهان در نهاد هر بشر!

خاطرات جالب یک چت کننده حرفه ای در قالب شعر طنز

خاطرات جالب یک چت کننده حرفه ای در قالب شعر طنز

شدم با چت اسیر و مبتلایش

شبا پیغام می دادم برایش
 

شعرخیلی خیلی زیبای طنز خطاب به دخترا

شعرخیلی خیلی زیبای طنز خطاب به دخترا

شعر از استاد راشد انصاری شاعر برجسته طنز پردار فارسی می باشد

 روز و شب با خودت نرو هی ور

با تو هستم ، بله ، شما ... دختر

قلب تو گرچه واقعــا پاک است!

خواهرم خوشگلی خطرناک است

با چنان تیپ و این چنین ترکیب

صــورتی مثــل کاغذ تذهیب ،

وقتی از خانه می زنی بیرون

مرد صدساله می شود دل خون!

 

سعدی

سعدی

سگی پای صحرا  نشینی گزید                      بخشمی که زهرش ز دندان چکید

شب از  درد بیچاره خوابش نبرد                     بخیل  اندرش  دختری  بود  خرد

پدر  را جفا  کرد  و  تندی  نمود                      که  آخر  تو  را  تیز  دندان  نبود

پس از  گریه  مرد  پراکنده  روز                       بخندید   کای   بابک   دلفروز

مرا گرچه هم سلطنت بود و نیش                   دریغ  آمدم کام و دندان خویش

محالست  اگر  تیغ  بر سر خورم                     که دندان به پای سگ اندر برم

توان  کرد  با  ناکسان  بدر  گی                     ولیکن   نیاید   ز   مردم   سگی

فردوسی

به استقبال بهار

بمان‌ تا بیاید همه‌ فرودین‌
که‌ بفروزد اندر جهان‌ هوردین‌
●
زمین‌ چادر سبز در پوشدا
هوا بر گلان‌ سخت‌ بخروشدا
●
بخواهم‌ من‌ آن‌ جام‌ گیتی‌ نمای‌
شوم‌ پیش‌ یزدان‌ بباشم‌ به‌ پای‌
●
کجا هفت‌ کشور بدو اندرا
ببینم‌ بر و بوم‌ هر کشورا
●
بگویم‌ تو را هر کجا بیژن‌ است‌
به‌ جام‌ اندرون‌ این‌ مرا روشن‌ است‌
●
کنون‌ خورد باید می‌ خوشگوار
که‌ می‌ بوی‌ مشک‌ آید از کوهسار
●
هوا پر خروش‌ و زمین‌ پر زجوش‌
خنک‌ آنکه‌ دل‌ شاد دارد بنوش‌
●
همه‌ بوستان‌ ریز برگ‌ گل‌ است‌
همه‌ کوه‌ پر لاله‌ و سنبل‌ است‌
●
به‌ پالیز بلبل‌ بنالد همی
گل‌ از ناله‌ او ببالد همی‌
●
شب‌ تیره‌، بلبل‌ نخسبد همی‌
گل‌ از باد و باران‌ بجنبد همی‌
●
بخندد همی‌ بلبل‌ و هر زمان‌
چو بر گل‌ نشیند، گشاید زبان‌
●
ندانم‌ که‌ عاشق‌ گل‌ آمد گر ابر
که‌ از ابر بینم‌ خروش‌ هژبر
●
بدرد همی‌ پیش‌ پیراهنش
درخسان‌ شود آتش‌ اندر تنش‌