اعتماد پناهنده و اعتبار پناهگاه

هر چقدر هم که ضعیف باشی
 گاهی اوقات

می توانی تکیه گاه باشی

شعر زیبای " شیخ بهایی"

 ساقیا بده جامی، زان شراب روحانی

تا دمی برآسایم زین حجاب جسمانی

بهر امتحان ای دوست، گر طلب کنی جان را

آن چنان برافشانم، کز طلب خجل مانی

بی‌وفا نگار من، می‌کند به کار من

خنده‌های زیر لب، عشوه‌های پنهانی

دین و دل به یک دیدن، باختیم و خرسندیم

در قمار عشق ای دل، کی بود پشیمانی؟

ما ز دوست غیر از دوست، مقصدی نمی‌خواهیم

حور و جنت ای زاهد! بر تو باد ارزانی

رسم و عادت رندیست، از رسوم بگذشتن

آستین این ژنده، می‌کند گریبانی

زاهدی به میخانه، سرخ روز می‌دیدم

گفتمش: مبارک باد بر تو این مسلمانی

زلف و کاکل او را چون به یاد می‌آرم

می‌نهم پریشانی بر سر پریشانی

خانهٔ دل ما را از کرم، عمارت کن

پیش از آنکه این خانه رو نهد به ویرانی

ما سیه گلیمان را جز بلا نمی‌شاید

بر دل بهائی نه هر بلا که بتوانی

زندگی نامه شیخ بهایی...

 

 شیخ بهایی   

بهاءالدین محمدبن‌حسین عاملی

دانشمند و نظریه‌پرداز شیعه

شناسنامه:

نام کامل :          بهاءالدین محمدبن‌حسین عاملی

                                                                     لقب:                 شیخ بهایی

نسب:                 از نوادگان حارث همدانی،         

                           صحابی معروف علی بن ابی طالب

       زادروز:              ۲۶ ذیحجه ۹۵۳ ق (۸ اسفند ۹۲۵ ش)

           زادگاه:              بعلبک، امپراتوری عثمانی (لبنان کنونی)

   تاریخ مرگ:              ۱۲ شوال ۱۰۳۰ ق (۸ شهریور ۱۰۰۰ خ)

  محل مرگ:              اصفهان، ایران                                

 آرامگاه:              کنار مقبرهٔ امام رضا                   

                                  (جنب موزه آستان قدس) مشهد - ایران

نام همسر:              کفایت خاتون                                

   دین:              اسلام                                   

مذهب:              شیعه دوازه‌امامی                  

زندگی نامه وحشی بافقی

 

وحشی بافقی

سردیس وحشی بافقی در بوستان وحشی بافقی یزد

نام اصلی          کمال‌الدّین (شمس‌الدّین) محمّد

 زمینهٔ کاری         ادبیات فارسی، شعر                  

                    زادروز         ۹۱۱ خورشیدی/۹۳۹ قمری  بافق، ایران    

         مرگ         ۹۶۱ خورشیدی (۵۰ سال)          

       ۹۹۱ قمری یزد، ایران

ملیت         ایرانی                             

محل زندگی        بافق، یزد، کاشان                      

جایگاه خاکسپاری       یزد، میان خیابان امام خمینی              

             روبه‌روی شاهزاده فاضل

                (بنای آرامگاه تخریب گشته)

در زمان حکومت        شاه تهماسب صفوی                      

     شاه اسماعیل دوم

     شاه محمد خدابنده

سبک نوشتاری      مکتب وقوع، واسوخت، عاشقانه       

تخلص       وحشی   

زندگی نامه ی صائب تبریزی...

نام اصلی:          میرزا محمّدعلی صائب تبریزی

     زمینهٔ کاری:                      شعر                         

زادروز:                       ۱۵۹۲ تبریز    

     مرگ:                       ۱۶۷۶ اصفهان  

      ملیت:                       ایرانی               

     جایگاه خاکسپاری:                      اصفهان محلهٔ لنبان              

          در زمان حکومت:                      صفویه                                  

بنیانگذار سبک هندی

             سبک نوشتاری:                       سبک هندی                            

 دیوان سروده‌ها:                       دیوان صائب تبریزی       

 دلیل سرشناسی:                        غزل‌سرایی    

زندگی نامه محتشم کاشانی...

محتشم کاشانی

 

                                                  نام اصلی           کمال‌الدین علی محتشم کاشانی                              

                                                      زادروز                 ۹۰۵ هجری قمری

                                                                             خواجه میراحمد    

                                                       مرگ                ربیع‌الاول ۹۹۶  ۱۵۸۸ کاشان

                                                       ملیت                ایرانی  

                                      جایگاه خاکسپاری              محله محتشم کاشان             

                                       در زمان حکومت                شاه طهماسب یکم صفوی

                                                        لقب                شمس الشعرای کاشانی                                    

                                                       پیشه               شاعر     

                                         سبک نوشتاری               مرثیه سرایی

                                       دلیل سرشناسی              ترکیب‌بند 

                                                   «باز این چه شورش است که در خلق عالم است»

مُحتَشَم کاشانی (۹۰۵ ه.ق در کاشان - ۹۹۶ ه.ق در کاشان) شاعر پارسی‌گوی سدهٔ دهم هجری و هم‌دوره با پادشاهی شاه طهماسب یکم صفوی بود. شغل اصلی محتشم بزازی و شَعربافی بود و تمام عمر خود را در کاشان زیست.

 

طریق عشق... "سعدی"

 

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم

نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم

شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم

حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد

دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم

مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی

که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم

من رمیده دل آن به که در سماع نیایم

که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم

بیا به صلح من امروز در کنار من امشب

که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم

که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت

که تندرست ملامت کند چو من بخروشم

مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن

سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل

و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

بی نشان... "عطار"

هر شور و شری که در جهان است
زان غمزه‌ی مستِ دلستان است
گفتم لب اوست جان، خرد گفت
جان چیست مگو چه جای جان است
وصفش چه کنی که هرچه گویی
گویند مگو که بیش از آن است...
 
غمهاش به جان اگر فروشند
می‌خر که هنوز رایگان است
 
در عشق فنا و محو و مستی
سرمایه‌ی عمر جاودان است
در عشق چو یار بی نشان شو
کان یار لطیف بی‌نشان است
تو آینه‌ی جمال اویی
و آیینه‌ی تو همه جهان است
ما را سر بودن جهان نیست
ما را سر یار مهربان است...
 
ای ساقی بزم ما سبک‌خیز
می‌ده که سرم ز می گران است
در جام جهان نمای ما ریز
آن باده که کیمیای جان است
ای مطرب ساده ساز بنواز
کامشب شب بزم عاشقان است
از رفته و نامده چه گویم
چون حاصل عمرم این زمان است
این کار نه کار توست خاموش
کین راه به پای رهروان است
کاری است بزرگ راه عطار
وین کار نه بر سر زبان است

غلام دولت آنم که پای بند یکیست... "سعدی"

 

چنان به موی تو آشفته‌ام به بوی تو مست

که نیستم خبر از هر چه در دو عالم هست

دگر به روی کسم دیده بر نمی‌باشد

خلیل من همه بت‌های آزری بشکست

مجال خواب نمی‌باشدم ز دست خیال

در سرای نشاید بر آشنایان بست

در قفس طلبد هر کجا گرفتاریست

من از کمند تو تا زنده‌ام نخواهم جست

غلام دولت آنم که پای بند یکیست

به جانبی متعلق شد از هزار برست

مطیع امر توام گر دلم بخواهی سوخت

اسیر حکم توام گر تنم بخواهی خست

نماز شام قیامت به هوش بازآید

کسی که خورده بود می ز بامداد الست

نگاه من به تو و دیگران به خود مشغول

معاشران ز می و عارفان ز ساقی مست

اگر تو سرو خرامان ز پای ننشینی

چه فتنه‌ها که بخیزد میان اهل نشست

برادران و بزرگان نصیحتم مکنید

که اختیار من از دست رفت و تیر از شست

حذر کنید ز باران دیده سعدی

که قطره سیل شود چون به یک دگر پیوست

خوش است نام تو بردن ولی دریغ بود

در این سخن که بخواهند برد دست به دست

زندگی نامه عرفی شیرازی...

                                              عرفی شیرازی                                              

خلاصه ی زندگی نامه:

مولانا محمد بن خواجه زین‌الدین علی بن جمال‌الدین شیرازی ملقب به جمال‌الدین و متخلص به عرفی از مشاهیر و شعرای شیراز در قرن دهم هجری است.

وی درسال ۹۶۳ هجری قمری متولد شد.

در زادگاهش به تحصیل علم و دانش پرداخته و به قدر توان در موسیقى و خط نسخ مهارت بدست آورد. از جوانى به سرودن شعر تمایل داشت، دیرى نپایید که در شیراز شهرت یافت و به محافل ادبى آن شهر راه پیدا کرد. در اوان جوانى از راه دریا به هندوستان مهاجرت کرد و با فیضى دکنى برخورد کرد و مصاحبت وى را اختیار نمود و سپس توسط وى با حکیم مسیح‌الدین ابوالفتح گیلانى آشنا شد و در قصیده‌اى مدح او را گفت. ابوالفتح گیلانى نیز او را به عبدالرحیم خانخانان، سهپسالار ادب‌پرور جلال‌الدین اکبرشاه، معرفى کرد و از آنجا در سلک مداحان ویژهٔ اکبرشاه در لاهور درآمد. عرفى همچنان در لاهور به سر برد.

 درسال ۹۹۹ هجری قمری در سن سی و شش سالگی درگذشت.